Karate Kyokushin

Założycielem stylu był urodzony 27 lipca 1923, Koreańczyk, Choi Yeong-eui, który po przybyciu do Japonii przybrał imię Masutatsu Ōyama.
Stworzona przez niego Międzynarodowa Organizacja Karate Kyokushin-kaikan (International Karate Organization Kyokushin-kaikan, w skrócie IKO) była do momentu jego śmierci w 1994 roku największą organizacją sztuk walki na świecie.

Po śmierci Masutatsu Ōyamy ogłoszono, że na mocy testamentu sukcesorem zmarłego i nowym liderem światowego kyokushin jest Akiyoshi Shokei Matsui.

Nie wszyscy uczniowie uznali sukcesora za godnego następcę Masutatsu Ōyamy, w związku z czym w latach 1994-2004 następowały kolejne rozłamy w IKO.
Kolejni uczniowie Ōyamy obwoływali się jego sukcesorami i otwierali kolejne Międzynarodowe Organizacje Kyokushin-kaikan Karate uznając jednocześnie siebie za tych właściwych sukcesorów legendarnego twórcy stylu. W ten sposób powstawały kolejne IKO 2, 3, 4, 5 itd.

Nie bez znaczenia dla podziałów w środowisku kyokushin pozostał fakt, że sukcesor Masutatsu Ōyamy zarejestrował International Karate Organization Kyokushin-kaikan jako własne przedsiębiorstwo w Stanach Zjednoczonych. Uczynił to jednocześnie rejestrując nazwy: Kyokushin, Kyokushin-kaikan, Kancho Kyokushin oraz znaki stylu: kanji i kanku jako swoje własne znaki towarowe. Na mocy udzielonych praw do znaków towarowych Shokei Matsui pozbawił możliwości używania tychże znaków i nazw część reprezentantów innych IKO lub też zmusił ich do wybrania innych oznaczeń.

Istotnym dla przyszłości stylu okazał się spór sądowy, jaki toczył Akiyoshi Shokei Matsui z rodziną zmarłego Masutatsu Ōyamy (obecnie reprezentowaną przez jego córkę Kikuko Oyama). Ostatecznie system sądowniczy w Japonii uznał zasadność roszczenia rodziny Ōyama o przywrócenie im wszelkich praw do własności intelektualnej Masutatsu Ōyamy, w tym do stworzonego przez niego stylu karate. Sąd w Tokio uznał rzekomy testament mistrza Ōyamy za ewidentnie sfałszowany i przez to od początku nieważny. Ponieważ różne organizacje Kyokushin nadal posługiwały się skrótem „IKO”, po procesie przyjęto ich numerację: IKO1, IKO2, IKO3 itd. Rodzina twórcy stylu, chcąc podkreślić swoje prawa do dziedzictwa posługuje się dla odróżnienia nazwą IKO Sosai Group. Obecnie istnieje więc wiele mniejszych od pierwotnego IKO organizacji.

Kata

kihon sono ichi/ni/san
taikyoku sono ichi/ni/san
sokugi sono ichi/ni/san
pinan sono ichi/ni/san/yon/go
sanchin
tsuki no kata
gekisai dai/sho
saifa
yantsu
kanku /kanku dai
seienchin
garyu
seipai
tensho
sushiho
tekki sono ichi/ni/san
ju kata

Trening

Trening karate kyokushin opiera się głównie na pięciu elementach:

kihon – techniki podstawowe. (patrz: Lista technik w Kyokushin). Kihon ma na celu nauczenie adepta sztuki karate prawidłowej techniki uderzeń, kopnięć oraz bloków. W trakcie kihon ćwiczący stoją w rzędach w kolejności posiadanych stopni. Techniki wykonuje się po podaniu komendy przez prowadzącego ćwiczenia. ido geiko – poruszanie się
kata – formalne układy obrony i ataku. Kata są tradycyjnym sposobem przekazywania wiedzy o karate. W średniowiecznej Okinawie, skąd wywodzi się karate, wprowadzono przepis zabraniający chłopom posiadania wszelkiej broni – nawet noży i siekier, zabroniono także uprawiania sztuk walki. Aby obronić się, Okinawczycy wymyślali więc różne układy walki, czyli kata, które umożliwiały ćwiczenie w samotności (w obawie przed donosicielami). Kata wykonuje się podobnie jak kihon – w rzędach, wg posiadanych stopni, po komendzie prowadzącego ćwiczenia.
kumite – wolna walka. Kumite jest kwintesencją kyokushin karate. Masutatsu Ōyama twierdził, że karate bez walki jest tylko tańcem. W trosce o zdrowie ćwiczących w trakcie walk sportowych wyłączono możliwość ataku na kolana, kręgosłup czy głowę (na głowę można stosować większość technik nożnych).
iken – trening technik wywodzących się z chińskiego stylu wushu yiquan. Uprawiany głównie w Japonii i Brazylii. Zasadniczym trzonem treningu Iken jest wykorzystanie treningu mentalnego, praca nad „jednością umysłu i ciała”, sprężystością ruchów i perfekcyjnym opanowaniem równowagi i zrównoważeniem szybkości i tempa w walce. Charakterystyczne dla Iken są tzw. eksplozywne uderzenia, techniki shi-li, trening pozycji statycznych.

Ostatecznym celem treningu karate jest rozwój duchowy ćwiczącego. Dokonuje się on poprzez wymagające ćwiczenia fizyczne – w trakcie treningu adept karate pokonuje swoją słabość, nieśmiałość i niezdecydowanie, dzięki temu może stać się lepszym człowiekiem. Każdy adept kyokushin karate powinien znać przysięgę (dojo kun) oraz etykietę dojo.

(Źródło wikipedia.pl)

Przysięga Dojo

Będziemy ćwiczyć nasze serca i ciała dla osiągnięcia pewnego, niewzruszonego ducha.
Będziemy dążyć do prawdziwego opanowania sztuki karate, aby kiedyś nasze ciało i zmysły stały się doskonałe.
Z głębokim zapałem będziemy starać się kultywować ducha samowyrzeczenia.
Będziemy przestrzegać zasad grzeczności, poszanowania starszych oraz powstrzymywać się od gwałtowności.
Będziemy spoglądać w górę ku prawdziwej mądrości i sile porzucając inne pragnienia.
Będziemy wierni naszym ideałom i nigdy nie zapomnimy o cnocie pokory.
Przez całe nasze życie, poprzez dyscyplinę karate dążyć będziemy do poznania prawdziwego znaczenia drogi, którą obraliśmy.
Nie będziemy stosować i rozpowszechniać sztuki karate poza Dojo.

System pasów

STOPNIE WTAJEMNICZENIA

Uprawiający karate przechodzi kolejno przez stopnie wtajemniczenia, zdobywając coraz więcej umiejętności technicznych i konieczną wiedzę.
Doskonałość techniczna jest niezbędna w uzyskiwaniu dobrych wyników w karate, jednak przewaga japońskiego stylu polega na przywiązywaniu dużej wagi do treningu psychicznego.
Karateka jest przepasany kolorowym pasem – obi. Jego barwa sygnalizuje stopień wtajemniczenia – Dan.

Stopnie szkoleniowe Kyu:

10 kyu-pas biały

9 kyu – pas biały z niebieskim pagonem

8 kyu – pas niebieski

7 kyu – pas niebieski z żółtym pagonem

6 kyu – pas żółty

5 kyu – pas żółty z zielonym pagonem

4 kyu – pas zielony

3 kyu – pas zielony z brązowym pagonem

2 kyu – pas brązowy 1 kyu – pas brązowy z czarnym pagonem

Stopnie mistrzowskie:

1. Sho-dan czarny z 1 złotym pagonem

2. Ni-dan czarny z 2 złotymi pagonami

3. San-dan czarny z 3 złotymi pagonami

4. Yo-dan czarny z 4 złotymi pagonami

5. Go-dan czarny z 5 złotymi pagonami

6. Roku-dan czarny z 6 złotymi pagonami

7. Shichi-dan czarny z 7 złotymi pagonami

8. Hachi-dan czarny z 8 złotymi pagonami

9. Ku-dan czarny z 9 złotymi pagonami

10. Ju-dan czarny z 10 złotymi pagonami

Wieloletni trenerzy karate potwierdzają zasadę, że na 100 osób rozpoczynających trening najwyżej jedna dochodzi do pierwszego stopnia mistrzowskiego. Organizacja przestrzega bowiem standardowych zasad odnośnie kwalifikacji kandydata.

SYMBOLIKA PASÓW Zawiązanie pasa nad centrum energii psychicznej i fizycznej – hara jest symbolicznym gestem oznaczającym połączenie umysłu i ciała. Kolory pasów nie są przypadkowe. Symbolizują powolny postęp, przechodzenie z jednego etapu na drugi, opanowanie własnego umysłu, ciała i emocji. Ich symbolika wiedzie w kierunku indyjskiej jogi, przypomina, ze karate nie jest tylko fizycznym treningiem lecz filozofia życia, która ma swoje źródła we wschodnim pojmowaniu prawdy i rzeczywistości. Idea kolorowych pasów pochodzi z judo. Opracował ją Kano Jigoro. Ojciec japońskiego karate Gichin Funakoshi zaadaptował ją do karate, wprowadzając jednak pewne zmiany – miejsce subiektywnej oceny ucznia przez nauczyciela zajął egzamin. Początkowo były tylko białe, brązowe i czarne pasy, jednak czasem dodano nowe kolory lepiej obrazujące stopień zaawansowania ucznia. Światło jest najsubtelniejszym ze zjawisk, jest podstawa stworzenia. Wszystko co nas otacza, także my sami, jesteśmy wibrująca energia. Jednak to, co postrzegamy zamyka się miedzy fioletem a czerwienią, reszta pulsuje zbyt wolno lub zbyt szybko, aby można ja zobaczyć. Kolory nie są obojętne, każdy ma swoja naturę, wiążącą się z obiektem i stanem w jakim ten obiekt się znajduje, Mówimy, ze ktoś czerwienieje ze złości, blednie ze strachu, żółknie z zazdrości… Zdobywanie kolejnych pasów to swego rodzaju podroż – tyle symboliczna co realna. Każdy etap to nowe zadania i pytania, to zdolność rozumienia prawdy, panowanie nad samym sobą, siła i mądrość. Im jest się na tej drodze dalej, tym większe pragnienie by codzienny trening pogłębić lektura, medytacja spotkaniem z ludźmi.

BIAŁY PAS Biel odbija wszystko i nie przyjmuje niczego. Zawiera bowiem w sobie cala gamę kolorów. Symbolizuje nadzieje, czystość, entuzjazm, możliwość zdobycia i przyjęcia wszystkiego. Podobnie jak czerń, w swojej najczystszej formie nie występuje w przyrodzie. Wraz z pierwszym treningiem biały pas traci swoja biel. Wchłania pot i kurz, powoli zmienia swoja dziewicza, czysta barwę. Oprócz pasa czarnego, jest on chyba najważniejszy w życiu karateki. Od niego rozpoczyna się powolna wspinaczka w gore. Każdy, kto otrzyma swój pierwszy pas powinien się nim cieszyć. Powinien trenować w skupieniu i spokoju, uczyć się etykiety dojo, właściwej postawy i wytrwałości. Nawet największy mistrz tez kiedyś nosił biały pas.

POMARAŃCZOWY PAS Po kilku miesiącach treningu biały pas zmienił swój kolor, pociemniał. Nadszedł moment aby przejść na kolejny etap i rozwiązać nowe problemy. Tak jak pomarańcz odpowiada materii, muladhara czakra i elementowi ziemi, tak trening pomarańczowego pasa związany jest z zachowaniem równowagi, poczuciem stabilności, nauką kontrolowania własnego ciała, postawy, pracą stóp i nóg. W niektórych krajach pas ten się pomija i uczniowie otrzymują od razu pas niebieski.

NIEBIESKI PAS Wraz z otrzymaniem niebieskiego pasa uczeń rozpoczyna nowy etap – miękkiego dostosowania się, płynności ruchów, giętkości ciała. W Japonii ten etap nazywa się mizu-iro-obi – „stopień koloru wody”. Symbolizuje płynność przepływającej wody i wiąże się z svadhishthana czakra Woda pozostaje niezmienna bez względu na to, czy jest cicho szemrzącym strumieniem, spieniona rzeka, czy oceaniczna fala. Woda nie stawia oporu, zawsze ustępuje z drogi, ale tylko po to, by otoczyć i wypełnić. Dostosowuje się do kształtu filiżanki i miękko poddaje się twardej skale, po to by po jakimś czasie ja skruszyć… Trening błękitnego pasa to nauka miękkości, elastyczności, koordynacji techniki i wyczucia ciosu przeciwnika, dostosowania się do niego. To także przezwyciężenie pokusy aby zmniejszyć intensywność treningu, uciec od monotonii i jednostajności. To pierwsza poważna lekcja panowania nad sobą i stanem swojego umysłu. Prawdziwie niebezpieczny jest ten, kto nie okazuje gniewu!

ŻÓŁTY PAS Po sześciu miesiącach solidnego treningu z „niebieskim pasem” można otrzymać pas żółty. Kolor żółty wiąże się z manipura czakra i elementem ognia. Związany jest z punktem, o którym tak dużo się mówi w japońskiej filozofii i samurajskiej tradycji sztuk walki. To szczególne miejsce, umieszczone w dolnej części brzucha jest magazynem psychicznej i fizycznej energii człowieka. Każdy, kto pragnie zdobyć ten pas, powinien sobie uświadomić, ze siła mentalna jest nie mniej ważna od fizycznej. Prawdziwa siła zależy bowiem od mentalnej stymulacji i pracy umysłu nad ciałem. Karate, to cos więcej niż rozwój fizyczny. Kolory wyższych stopni „Nie popadaj w dumę. Skromność jest mądrością. Pycha – ignorancja. Unikaj spadającej skały, uciekaj, gdy przeczuwasz niebezpieczeństwo. Nie postępuj nierozważnie; woda zawsze podąża w dół”.

ZIELONY PAS Zieleń jest mieszanina żółtego (element ognia) i niebieskiego (element powietrza i pustki). Odpowiada mu usytuowana w pobliżu serca anahata czakra. Zielony pas lub trzecie i czwarte kyu to nauka panowania nad sobą i rozwijanie pozytywnego stosunku do ludzi i świata. Trudność tego etapu polega na tym, aby z cala mocą uświadomić sobie, że siła bez mądrości i współczucia jest jedynie destrukcja. To czas w którym trzeba zrozumieć, ze nigdy nie pozna się całej prawdy i ze we wszystkim co nas otacza kryje się znacznie więcej niż mogą dostrzec oczy. To także czas by pomyśleć o diecie! W dzisiejszych czasach człowiek spożywa o wiele za dużo czerwonego mięsa. Jeśli nie można go całkowicie wykluczyć z jadłospisu, warto je chociaż trochę ograniczyć, a w to miejsce wprowadzić więcej „zielonych potraw” – surowych jarzyn i owoców. W pewnym sensie jest się tym, co się je. Nie można być jednak niewolnikiem żadnej diety. Zielony pas to dojrzałość, mądrość i miłość.

BRĄZOWY PAS znakomicie czuje swoje ciało, doskonale opanował wszystkie techniki. Potrafi wyjaśnić je młodszym kolegom jasno i precyzyjnie. Spokój i jasność płyną z własnego doświadczenia. Brązowy to mieszanina czerwonego, żółtego i niebieskiego – zadanie „brązowego pasa” to zachowanie równowagi miedzy ciałem, duchem i duszą.

CZARNY PAS Czarny jest kolorem siły. Powiązany z kolorem ciemnoniebieskim i piątym czakramem wykracza poza fizyczność i cielesność. Każdy, kto otrzymał czarny pas powinien wejrzeć w siebie, zadać sobie pytanie – Czy jest dostatecznie dojrzałym, zdać sobie sprawę ze stanu własnego umysłu. Można oszukać wszystkich lecz nie siebie. Zostało jeszcze wiele do zrobienia. Mistrzem zostaje ten, kto nie zaprzestaje wysiłku!

Wymagania na stopnie junior

10.1 kyu – Junior (pomarańczowy pas, 1 czerwony pagon)
10.2 kyu – Junior (pomarańczowy pas, 2 czerwone pagony)
9.1 kyu – Junior Junior I część (pomarańczowy pas, niebieski pagon + 1 czerwony pagon)
9.2 kyu – Junior (pomarańczowy pas, niebieski pagon + 2 czerwone pagony)

8.1 kyu – Junior (niebieski pas, 1 czerwony pagon)
8.2 kyu – Junior (niebieski pas, 2 czerwone pagony)
7.1 kyu – Junior (niebieski pas, żółty pagon + 1 czerwony pagon)
7.2 kyu – Junior (niebieski pas, żółty pagon + 2 czerwone pagony)

6.1 kyu – Junior (żółty pas, 1 czerwony pagon)
6.2 kyu – Junior (żółty pas, 2 czerwone pagony)
5.1 kyu – Junior (żółty pas, zielony pagon + 1 czerwony pagon)
5.2 kyu – Junior (żółty pas, zielony pagon + 2 czerwone pagony)

4.1 kyu – Junior (zielony pas, 1 czerwony pagon)
4.2 kyu – Junior (zielony pas, 2 czerwone pagony)
3.1 kyu – Junior (zielony pas, brązowy pagon + 1 czerwony pagon)
3.2 kyu – Junior (zielony pas, brązowy pagon + 2 czerwone pagony)

2.1 kyu – Junior (brązowy pas, 1 czerwony pagon)
2.2 kyu – Junior (brązowy pas, 2 czerwone pagony)
1.1 kyu – Junior (brązowy pas, czarny pagon + 1 czerwony pagon)
1.2 kyu – Junior (brązowy pas, czarny pagon + 2 czerwone pagony)